
गजल

जिन्दगीको बिच यात्रामा छोडि गयो बैमानिले
मलाई छलि अन्तै नाता जोडि गयो बैमानिले
आफ्नो भाग्य यस्तै हो भनौ कि मेरै भुल भनौ
आफ्नै मुटुलाई टुक्रा टुक्रा पारि गयो बैमानिले
नयन भरि आँशु दिई सधै सधै हाँसि राख भन्दै
एकै साथ जिउने सपनाहरू तोडि गयो बैमानिले
मेरो चोखो मायालाई उस्ले सस्तो सस्तो ठानेर
गुलाफ छोडि पँलास लाई गोडि गयो बैमानिले